บ่อเกิดแห่งปัญญา...

เราต้องเข้าใจชัดเจนทั้งสองอย่าง

ในการปฏิบัติของเรา เราต้องพยายามติดตามดูความรู้สึกนึกคิด

ตลอดวันตลอดคืน ไม่ใช่ปฏิบัติเฉพาะเมื่ออยู่ที่วัด

ตั้งแต่นี้ต่อไป ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน อยู่ที่บ้าน อยู่ที่ทำงานหรือเที่ยวไป

ก็ตามพยายามคอยระวังความรู้สึกนึกคิดของตัวเองติดตามศึกษา..

 ความจริงเราไม่ต้องทำอะไรมาก

เพียงแต่คอยสำรวมระวังคอยสังเกตว่า

เรามีความรู้สึกอย่างไร คิดอย่างไร

ให้มีสติสัมปชัญญะ ระลึกรู้อยู่ รู้สึกตัวอยู่เสมอ

อันนี้ให้ถือเป็นหน้าที่ของเรา

เราไม่ต้องอ่านหนังสือหรือฟังเทศน์ อะไรมากมาย

เพียงแต่พยายามเปลี่ยนนิสัยให้ เป็นคนช่างสังเกต

คือ สังเกตความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง

สังเกตว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ กำลังพูดอะไร กำลังคิดอะไร

การปฏิบัติเช่นนี้ การพยายามติดตามสังเกตเช่นนี้จะทำให้เกิดปัญญา